سلام

انگار همین دیروز بود که با خوشحالی اسمم رو تو روزنامه خوندم و کلی خوشحال شدم.

چهار سالی که مثل برق و باد گذشت. واقعا به قدر یه چشم به هم زدن.

نمی دونم خوشحال باشم یا ناراحت ولی اینو می دونم که دلم خیلی برای کلاس و درس و دانشگاه ... به خصوص دوستای خوبم تنگ می شه . باورم نمی شه یعنی دیگه تموم شد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دوستای خوبم به خدا می سپارمتون .. امیدوارم هر کجا که هستید موفق باشید و من بتونم بازم شما رو ببینم.

خداحافظ

نوشته های دیگران ()